Uşağum 105.
Her başına gelenden mutlaka bir ibret al!
Şerde de hayrı düşün demeden “vay” uşağum!
Telaşa kapılmadan her dem soğukkanlı kal
Her şeyi çözemezsin zamana “yay” uşağum!
Ağır hayat şartları mutsuzluk verir ama
Yine de sabredersin derde, kedere, gama.
Uykuların bölünür deve çıkınca dama
Tekrar uyumak için koyunu “say” uşağum!
Ruhun çıkıp dolaşır cennet olur viranlık
Bazen de tersi olur çöküverir karanlık
Malihulya uzarken gözün dalar bir anlık
Kabusa dönüşmeden çabucak “ay” uşağum!
Ağır darbeden sonra sersem olabilirsin
Teslim olup her şeyi belki salabilirsen
O günün şartlarında mecbur kalabilirsin
Kendine gelir gelmez doğruya “kay” uşağum!
Ah Mikdadi hayatın budur gelir-gideri
Tatmışsan şu dünyada nice gamı kederi
Karamsarlığı bırak, bilemezsin kaderi
İlla ki takdir etmiş sana bir “pay” uşağum!
Şair Mikdat Bal
Mikdat Bal
Kayıt Tarihi : 23.7.2017 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!