A - Tövbekar! Şiiri - Mikdat Bal

Hayatını heba edip bitirdin
Mutlu olup gülemedin, tövbekar!
Her nimeti vara yoğa yitirdin
Kıymetini bilemedin, tövbekar!

Nice şeye edemedin kifayet
Azaların gösterince zafiyet
Tek dileğin artık sıhhat, afiyet
Başka bir şey dilemedin, tövbekar!

Gençliğinde deli dolu çağladın
Boşa geçti bir fayda mı sağladın
Yaşlılıkta pişman olup ağladın
Gözyaşını silemedin, tövbekar!

Bir istikbal vardı senin düşünde
Heder oldun helak oldun peşinde
Bin dereden su getirme dışında
Hiç sadede gelemedin, tövbekar!

Bu dünyaya gelmedik ki durmaya
Hep uğraşır şeytan seni kurmaya
Gayret ettin bacağını kırmaya
Ayağını çelemedin, tövbekar!

Ah Mikdadi muradını almadan
Aradığın birçok şeyi bulmadan
Bu dünyada emellerin dolmadan
Gözün yumuk ölemedin, tövbekar!

Şair Mikdat Bal