A - Tayy-i zaman Şiiri - Mikdat Bal

Balkonda otururken başıma bir taş düştü
Büyük bir acı verdi hem yarıldı hem şişti

Kıvrandım feryat ettim dayanılmaz elemde
Kendimi buluverdim bambaşka bir alemde

Büyük dehşet içinde gözlerimi açmıştım
Hanya ile Konyayı ayan beyan seçmiştim.

Sanki balkonda değil başka bir yerde idim
Nereye gidiyordum acep nerede idim?

Araştırıp dururken yolda birini gördüm
Yardımcı olur diye gidip yanında durdum

Kemali edep ile selam verdim, almadı
Üzüldüm, öfkelendim gidecektim salmadı

Nasıl bilebilirdim meğer adam sağırmış
Boyu posu yerinde iri yarı, ağırmış

Nereden rastlamıştım dikilmişti yoluma
Çekip gitmemem için sıkı tuttu koluma

Adeta çocuk gibi etrafta dolaştırdı
Elimden tuta tuta bir eve ulaştırdı

Kulübeye benzerdi dışarıdan küçüktü
Hemen içeri girdik ön kapısı açıktı

Bir de ne göreyim ki içerisi bir kale
Kapalı çarşı gibi her yerde bir meşale

Çok hoşuma gitmişti ışıl ışıl bir mekân
Herkes alışverişte kalabalık her dükkân

Dikkatimi celbetti insanları suskundu
Kimse konuşmuyordu sanki herkes küskündü

Gürültü vardı ancak susuyordu dilleri
Harekat halindeydi durmuyordu elleri

Ses ettim bakmadılar bağırdım avaz avaz
Titremeye başladım mevsim kış, hava ayaz

Yoruldum, bitkin düştüm hiç takatim kalmadı
Sesim kesiliverdi beni duyan olmadı

Bu hengame içinde bağırmayı bitirdim
Bundan sonrası tufan, umudumu yitirdim

Baktım kıs kıs gülüyor uzakta bir ihtiyar
Kalabalık içinde tek duyan bir bahtiyar

Bir yandan gülüyorken bana el ediyordu
El kol işaretiyle anladım gel diyordu

Sevinçle heyecanla koştum yanına vardım
Belki bu alır diye ona da selâm verdim

Umutsuzluğa ragmen, selamımı almıştı
Mutluluktan, sürurdan iki gözü dolmuştu

Önemli değil artık dedi çok şükür geldin
Keşke önce geleydin yüz yıl nerede kaldın

Umudumu kesmeden ben seni hep bekledim
Bu gün yarın diyerek günü güne ekledim

Şaşkınlık içindeydim düşündüm ince ince
Sözleri saçma geldi ben yoktum yüz yıl önce

Yanlışın var kardeşim dedim ki yaşım yetmiş
Hayır sensin söyledi üstelik yemin etmiş

Ben kardeşim diyorken bana dedem diyordu
İçtenlikle sevgiyle ihtiram ediyordu

Anladım ki o anda zaman başka zamandı
Başka boyutta idim bu duygu pek yamandı

Konu komşu çocuklar toplanmıştı orada
Ne olmuş anlamadım ayıldım bu arada

Sargı bezleri ile sargılanmıştı başım
Gerçek hayata döndüm sona ermişti düşüm

Şair Mikdat Bal