A- Sınanıyorum Şiiri - Mikdat Bal

Kara duman çöker başım üstüne
Çözümsüz dertlerle sınanıyorum
Gönlüm maruz kalır yeni testine
Bir an başaracak inanıyorum
Heyhat bilahare kınanıyorum

Nefsimle yarışı artık sonladım
Bazı felâketi görüp yanladım
Her belâ bir derstir bunu anladım
Sürekli bilgiyle donanıyorum
Heyhat gafil diye kınanıyorum

Ömür heba olur yaban ellerde
Telaffuzu çok zor olan illerde
Saygı duyuyoruz bazı hallerde
Yalnız yaşlı diye onanıyorum
Heyhat bunaklıkla kınanıyorum

Çelik gibi etti beni dert, elem
Yarım asır oldu bitmiyor çilem
Bomboş telâş idi "ne der el âlem"
Çevremde hep iyi tanınıyorum
Heyhat gıyabımda kınanıyorum

Tekrar ede ede hayat haslanır
Nefis ne yaşlanır ne de uslanır
Çiseli bir yoldan geçen ıslanır
Hemen büyük diye öneniyorum
Heyhat yuttu diye kınanıyorum

Mikdadi kadere, bahta küsülmez
Ağlayıp, gürleyip böyle esilmez
Ölmedikten sonra umut kesilmez
Son nefese kadar deneniyorum
Heyhat bağnazlıkla kınanıyorum

Şair Mikdat Bal