Sevgi olan bir yerde ne kavga var ne niza
İnsan oğlu her şeyi nefret yüzünden çatar
Dünyada zulüm varsa kalplerdedir arıza
Sevgisizlik zulümdür, derdimize dert katar
Mutluluğun iksiri kalpte mevcut ara bul
Hem sayılır, sevilir başkasını seven kul
İnsanı insan kılan ne paradır ne de pul
Değeri olanların kalbi sevgiyle atar
Haset, nefret kin bize hayatı zindan eder
Bu hasletler insanı dinden imandan eder
Bir mevtaya çevirir, kişiyi candan eder
Sevmeyen bu dünyadan cehenneme yol tutar
Sevgi her derde ilaç kurtulur sarılanlar
Sevgiye sarılsınlar her şeyden yorulanlar
Cehennemi yaşarlar küsenler, darılanlar
Güneş sevgiyle doğar yine sevgiyle batar
Der Mikdadi ayettir ey insan dilin rengin
Bunu idrak edince bulunmaz senden zengin
Vatanın yüz ölçümü sevgimiz kadar engin
Yurdunu milletini ancak sevmeyen satar
Şair Mikdat Bal
Mikdat BalKayıt Tarihi : 4.10.2007 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)