A... Sessizlik Şiiri - Cevdet Dino

Sessizlik demlendi gönlümde
İçilesi renk değil ki kırmızı
Oluk oluk şarap…
Kırılgan mevsimin kanlı siması
Gül mevsiminin elvanı değil;
Şehrin sessizliği
çıtırdar içimde…
Kilit vurdum dilime
Çelik kuşatması bir gecede
Demir soğurmuş göğsüme…
Tınıdan yoksun düşüm
Kapı duvar tenim
Bir dokunuş uzak iklimlerimden …
Sessizlik demlendi gönlümde
İmgelerim askısında kaldı kalemin
mürekkep mavisi gökyüzü
kağıdın suretinde kelimeler
parçalanmış tüm heceleri ha-ya-tı-mın
uzak bültenlerde şiirlerim
ve bir çocuk içimde
en yakınımda…
karanlık gözleri uçurumların
heybelerinde âmâ çığlıkları kuşların
denizin saçlarında yıldızlar
dikenler, ısırgan otları karanın bağrında
acıtır siyah-beyaz zıtlığı
bir gece boyunda neon lambaları
yakamoz ışıması
suda dönen şuleler
buğusunda ateş tanecikleri güneşin
sokak sessizliğinde köpek uluması
dem tutar yalnızlık elimde
Sessizlik bir gecede demlendi içimde
Şımarık, deli, sarışın, esmer bir gece…
Kanımda dolaşır gölgesi gidenin
Rap sesi ayakların yırtar bedenimi
Çığlık gibi keskin bir hüsran
Gözlerde saydam damlalar
Doğuşu ölüm getirir sırt çevirmenin
Aşarken bir tepeyi
Ardınca bakmanın acımasızlığı
Batarken kamburunda tokmak hülleleri gibi zaman
Sessizlik boy verir ğöğe yükselen ağacın dalından
Masallar diyarında üstünde yürünecek bulut yoktur
Bir boğuk hüzün misali hançerende can verir deniz
Kayar topuklarından toprak, çamur ve heyelan…
Çıkmaz sokaklarda sıkışır içindeki insan
Derin bir nefesle sanırsın ki sana döner yaşam
Çektikçe içine boşalır bin bir hicran
Ve sessizliğin ardında sensizlik anahtarı
Çözülmez bir kördüğüm
Bir kilit, açardan ırak
Ve en sonunda
Sensizlik demlenir gönlümde
Terk etmeyecek seni hiçbir an…