A....Sensizlik Şiiri - Cevdet Dino

Belki tohum tutmaz toprak, çatlar dudakları…
Ama sensizlik baki kalır ezelden ebede
Bir misyonerin sırrını taşır gidişin
Ardından bakakalır ümidim bir başka sabaha değin
Arşınlanır yol her karışında kan gülleri
Çırpınır deniz, pul pul dökülür köpükler
Çakıl taşlarını ezer yağmurun ızdırabı
Yankılanır içimdeki ses
Bir ses ve ardından boğuk bir nefes
Tutar beni mavi, boğar karanlık sularda
Özlem ırsileşir,
Akar kanımda huysuzca
Hücum eder fırtınalar soğuk avlulara
Tenha, yalnız ve ıssız zamana çakılıp durur beynim
Usul sanrılar çizer yüzüme kahverengiyle hüznü
Sensizlik baki kalır bakakalırım ardından uzun uzun
Sis perdelenir gözbebeklerimde
Gölgen bile kaybolur ufukta
Hayal alemine karışır varlığın
Nihilist sancılar yaşatır bana yokluğun

-Bırak dağılsın kinin ellerinde
Beyaz güvercinler havalansın inci mimiklerinde
Açılsın kapılar ardına değin
Dökülsün kalbine gözyaşların
Kirpiklerin öpsün keman kaşlarını
Özlem soluğunda hıçkırıklara boğulsun-
Bir sabah vakti tan yeri kızılaçalarken rengini
Musalla taşında dirilir öfkem
Terk edişin canımı alır

Sensizlik baki kalır ölürüm ardından yavaş yavaş