A sen sakın üzülme zeynebim

Sen sakın üzülme Zeynep'im,
Sen konuştun ben dinledim,
Kim bilir belkide hayatta hiç gülmedin,
Sevgi nedir bilmedin.
Acılarla geçti günlerin.
Hayal oldu ümitlerin,
Sen çok değer verdin vermesinede,
Yok yanında sevdiğin,
Sakın isyan etme zeynep'im
Gençliğin heder oldu rengin sarardı soldu,
Gözlerine yaşlar doldu,
Nekadar çile varsa geldi seni buldu
Takatın kalmadı yaşamaya,
Karar verdin savaşmaya,
Günler saydın kavuşmaya,
Kara yazı daha sen doğmadan yazılmış alnına,
Aslında sen çoktan kararını verdin,
Bir güne değil her gelen güne küstün,
İnsaları uzaktan seyreder oldun.
Ayakların yorgun gözlerin uykusuz.
Ne sevdalı ne sevdasız.
Ne duygulu ne duygusuz,
Yüreğin hep huzursuz.
Artık çektiklerin bitti.
Sen sakın üzülme ben varım Zeynep'im..