A.....Sen Bilmiyordun Şiiri - Ahmet Kılıç

SEN BİLMİYORDUN

Ben sana kalbimi,ömrümü verdim
Kör idi gözlerin,sen görmüyordun
Ben susardım hep,sen konuşurdun
Kırardı sözlerin, sen bilmiyordun

Emirdi ışmarın,hay tövbe haşa
Ben seninle nasıl,cıkardım başa
Sen şimdi hayatın,tadını yaşa
Hergün ben,ölürdüm sen bilmiyordun

Her şeyine tamam,der de geçerdim
Sendeki acıları,bana seçerdim
Acırdı sol yanım,gülüp geçerdin
İçime kan damlardı,sen bilmiyordun

Ah be hayat bana,birgün gülmezmi
Sevgili cananı kıymet,bilmezmi
Hınca hınç vurduğun,duygu ölmezmi
Kırka bölünürdüm,sen bilmiyordun

Sendeki sevda değil,sanki bir bela
Ulan nerden oldun,bana muptela
Sanki cehennemsin,sanki kerbela
Derimi yüzerlerdi,sen bilmiyordun

Ben sana hayat suyu,sen kuruyordun
Ayrılığa esir düştüm,sen duruyordun
Bağrıma hançeri,sen vuruyordun
Ağır yaralıydım,amma sen,bilmiyordun

Kader gülmediyse,gülsen ne yazar
Şimdi bu halimi,bilsen ne yazar
İyleşmez yaralar,gelsen ne yazar
Kalemim karaydı,sen bilmiyordun

Ben ağlarken sana,gülmek yaraşmaz
Seven kalp ler gurur ile yarışmaz
Okyanus aksada,göle karışmaz
Ben damla damlaydım sen bilmiyordun

Sessiz gidişimi,bir gün izlersin
Ağlarsın belkide,yaşın gizlersin
Belkide birgün gelir,gelir özlersin
Uzaklarda oluşumu,sen bilmiyordun

KILIÇ,sensiz boşuna geçtiyse günüm
Senide ederim bil, kendime dünüm
Bundan sonra bana,gelsede ölüm
Zaten yaşamazdım,sen bilmiyordun.