HEYRAN HANIM
Azeri şaire Heyran Hanım’ın edebi faaliyetleri esasen 19. Yüzyılın ilk yarısına rastlar. O, Tebriz ve Hoy şehirlerinde yaşamıştır. Babası Nahcıvan’lı, anası ise Dumbulu kabilesinden imiş. Heyran Hanım’ın Azerbaycan ve Fars dillerinde yayımlanmış 4500 beyitlik bir divanı olduğu bilinmektedir. Şiirlerinin çoğunda toplumsal hayatı ve kendi özel yaşantısındaki acıklı durumları betimlemiştir.
Meni zincirde sahladın, bu yeter
Doğrusu sen mene deyirsen er
Daima aç, susuz ve gelyansız
Oturum bu harabede ne geder
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta