Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
İlginç ve kendine özgü bir çalışma.. çok boyutlu düşünceleri tek bir boyutun potasında eriten (bir çerçevede ortaya döken de denilebilir) bir şiir olmuş. Hayatı tasniflerken harmalayıveren öte yandan. Hayat gibi tıpkı..
Ve kendinin bir bölü ikisi kendine düşüyorsa iyi bir oran dedim içimden. Öylesine çok başkaları var ki terazi kefelerinde. İyimser bir tahminle yarı yarıya düşünülmüş oran..Ya da hayata kendinden merkezli bakmıyor oluşun ölçü sonucu mu acaba derken, aklıma geldi: devam ediyor şiir oradan yardım alalım yine..
'kendim...kalk gidelim
kendim kan, kurban
kin
K...'
Evet açıklıyor gerçekten de tüm soruları..
sevgiyle
aynur özbek uluç
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta