Etraf kazan karası solar kasımpatılar
Zift kokulu çatıda can çekişir martılar
Balkondan bir ses kayar apartman boşluğuna
Çarpar beton zemine yükselir bağırtılar! ..
(Temmuz 2001)
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Geçmiş zaman özleimi ve mahrum kaldığımız o kadar güzellik içinde bir Balkon şiiri ile Sezai karakoçun yaklaşımını andırır bir ince düşünce ,,,ve ümit ediyorumki sizinde betona çarpan ve ses çıkaran ümtilerimiz ve hayallerimiz olmasın saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta