A Özdeyişler Şiiri - Süleyman Erdoğmuş

A insan isen bil sözünü
Harama dikme gözünü
Hakka bağlasan özünü
Anla yokuşu düzünü
Hakka çevirsen yüzünü
Çalma bulurlar izini
Çalış kazan al bezini
Sonra kırarlar dizini

Sakın söyleme hiç yalan
Olursun zehirli yılan
Namazını boşa kılan
Sana söylüyorum ulan
Çalışmadan haraç bulan
Şer isen öteden dolan
Eşeksen çeksinler kolan
Çiçeksen açılıp solan

İnsan isen doğru çalış
Yazık olur geri kalış

Doğruluktan olsan yana
Kim ne derse desin sana
Kıymayasın hiçbir cana
Pislik karıştırma kana
Yanlış olanları kına
Çamur atma ona buna
Bir gün ömür erer sona
Tanrı rahmetini suna

Süleyman sen deli misin?
Seher vaktin yeli misin?
Yaşıyon mu ölü müsün?
Bahçelerin gülü müsün?
Yağmurların seli misin?
Turnaların gölü müsün?
Bülbüllerin dili misin?
Eşkıya mı veli misin?
Hak yolunda Ali misin?
*Herkes seni araştırsın incelesin*

Dağlar ovalar yokuşlar
Gökyüzünde uçan kuşlar
Yosun tutan beyaz kuşlar
Yağsız tuzsuz pişen aşlar
Çalışır dolmuşor boşlar
Çoban köpeğini oşlar
Sürüye katılan koçlar
Şeytan fitneliğe başlar
Fakire çetindir kışlar
Rahatsızdır vatandaşlar
Güneş vurur kurur yaşlar

Teker, teker incelesen
Çalışıp helalden yesen
Doğruluktan dolsun kesen
Olur mu hiç sana küsen
Çok şükür Allahım desen
Seherde rüzgardır esen…

Süleyman Erdoğmuş