İnsanlar uyuyorlar, ölünce uyanırlar.
O an herkes ölümün hakikatine erer
Heder olan hayattan ötürü utanırlar
İş işten geçer ama herkes nefsini yerer
Hayatta iken ölmek, seçkinlerin işidir
Canı çıkınca ölmek geçkinlerin işidir
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
ölmeden önce şiirinizi çok beğendim maneviyatınıza hayran kaldım allaha amanet olun
Bu nasihatın güzel ûstat anlayana.Suçluyuz mağfiret diliyoruz.
Selam ve saygılar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta