İnsanlar uyuyorlar, ölünce uyanırlar.
O an herkes ölümün hakikatine erer
Heder olan hayattan ötürü utanırlar
İş işten geçer ama herkes nefsini yerer
Hayatta iken ölmek, seçkinlerin işidir
Canı çıkınca ölmek geçkinlerin işidir
Şu dünyaya sarılmak kaçkınların işidir
Er geç fani dünyadan göçülür birer, birer
Bakide fani olur ölmeden önce ölen
Bu dünyayı ahretin mezrası gibi bilen
Ahiret yurdu için uykularını bölen
Malını ve canını Allah yoluna serer
Dünya misafirhane, yol üstünde bir handır
Her canlının ölmesi, apaçık bir burhandır
Ahiret ebedidir, geçici bu cihandır
Üstünde mağrur gezen bir gün içine girer
Ne varlığa sevinen ne yokluğa üzülen
Ahireti düşünüp gözünden yaş süzülen
Günahı hatırlayıp yükmüş gibi ezilen
Ölmeden önce ölmüş ebedi sefa sürer
Ozan Mikdadî
Mikdat BalKayıt Tarihi : 29.1.2007 16:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mikdat Bal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/29/a-olmeden-once-olmek.jpg)
Selam ve saygılar.
TÜM YORUMLAR (2)