Bu gece yarısı, Ayla Güneşin buluştuğu vakitte odama sokul uzulca
Sadece gel, Saçlarını toplama..
Ziyanı yok arda kalmış kırık kalp parçalarının..
Otur karşımdaki küflü sandalyeye.. ve..
Bir kedinin gökyüzünde uçan kuşu izlediği sabırla beni izle..
Sonra öp.. Yatağıma dökülsün içindeki cam parçaları..
Yatagına dökülsün içimdeki tutsak aşk gardiyanları..,
Ve sönsün şehrin o korkunç flörasan farları..
Yelkovanla akrebin 5:45i gösterttiği vakitte
Odamın gözünü aç kadıköy iskelesine..
Görüyormusun nasıl da bekliyor martılar,
Önce onlara biraz yem ve su ver, acıkmış olmalılar..
Masanın üstünde bi zarf var geçen yıldan kalma
Az biraz nefes al, sağındaki komidinin üstündeki suyu yavaşca yudumla
Seninle öpüştüğümüz, uyuduğumuz anları hatırla
Üzülme.. Hiç bırakmıcakmış gibi sarıl şehvetle
ve sevgilim lütfen öldüğümü kimseye söyleme..
Kayıt Tarihi : 1.5.2011 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!