Gözlerim sulanır yüreğim kanar
Bir öksüz, bir yetim gördüğüm zaman
İçimde bir kandil, bin ışık yanar
Elimi başına sürdüğüm zaman
Ağlamasın diye gayret ederim
O ağlarsa ben de yanar tüterim
Babamı “vuydula” derse biterim
Ona kimsin diye sorduğum zaman
Bir yetim duyarsam gider bulurum
Ölüm haktır bir gün ben de ölürüm
Yüce peygambere komşu olurum
Onlarla dostluğu kurduğum zaman
Bu yetim yavrular göz nurum olur
Onları okşamak onurum olur
Sevinçleri benim sürurum olur
Üşüyen gönlünü sardığım zaman
Ozan Mikdadi
Mikdat BalKayıt Tarihi : 6.10.2006 06:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
................................................................................................................................ . . . . Hz. Peygamber efendimiz bir hadisi şeriflerinde 'ben ve yetime kefil olan, Cennette beraberiz' (Buhârı, Talâk, 25) . . . . . .................................................................................................................................
![Mikdat Bal](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/06/a-oksuz-ve-yetimler.jpg)
saygılarımla
Ellerinize sağlık.
cenk aksal
TÜM YORUMLAR (7)