Zorladıkça zorladım bir cevap alamadım.
Dedi ki zamanı var sabırla bekleyesin.
Karaya çıkan balık misali çabaladım,
Yeter bu kadar kapris artık onu diyesin.
Günler haftalar geçti ümidimi kesmişken,
Gömdüm kalbime onu orda beklesin deyi.
Beklediğim cevabı artık duyarım derken,
Demeyecek sandığım o sihirli cümleyi.
Yıkamazsın gönlümde yanan dumanlı dağı.
Umudumdu kendinden gelecek o sevgisi.
Boğacak sanıyorken gönlümün bu son bağı
Yüreğimde kanarken umutsuzluğun sesi.
Açıktan gelip geçen bir sessiz gemi gibi,
Geçerken ümitlerim edildi didik didik.
Sevdalar kervanında yürürüm aşık gibi,
Sarmışken dört yanımı daima ümitsizlik.
Bu gün böyle beklerken çalınca telefonum,
Konuşmak için onla açınca telefonu,
Sen bana demiş idin şimdi de ben diyorum,
Dinle bak sürprizimi işte o malum konu.
Şimdi itirafımdır çok ola beklediğin.
Ha dedi ha diyecek derken müjde geliyor
Seviyorum’u dedi kendisini sevdiğim.
Bu gün itiraf etti o da beni seviyor..
18.05.2018
Kayıt Tarihi : 11.6.2018 15:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!