a-Nice zulümlerle iptila olduk

Nice zulümlerle iptila olduk
Aman Allah diyen kullar çoğaldı
Maddi ve manevi istilâ olduk
Milleti sömüren yollar çoğaldı

Davranışlar kaba akım değişti
Ahlak çöküverdi rakım değişti
Birbirine düştük takım değişti
Kendi kalemizde goller çoğaldı

Sanki yetim hakkı ütmezmiş gibi
Devlet malı deniz bitmezmiş gibi
Keneler sülükler yetmezmiş gibi
Obur karnı doymaz filler çoğaldı

Udu sazı atıp gitar çalarak
Papağan misali rezil olarak
Filimlerden bile ilham alarak
Levhalar değişti diller çoğaldı

“Popstar” oluverir yoldan kayanı
Ne dinleyen anlar ne de duyanı
Farketmiyor artık beyi bayanı
Oyunlar değişti ziller çoğaldı

Gençlik mahvedildi ruhu çürüdü
İçki, kumar, esrar aldı yürüdü
Analar, babalar matem bürüdü
Baba tanımayan döller çoğaldı

Kardeş kardeşiyle tutuştu cenge
Ayrımcılık oldu kökene renge
Her şey alt üst oldu bozuldu denge
Dünkü züğürtlerde mallar çoğaldı

Nefrete dal verdik kinde boy attık
Bizden olmayanı renkli boyattık
Çözümsüzlük çözüm diye dayattık
Yetimler öksüzler dullar coğaldı

Allahın dağından çıktı dereler
Islah edilmeden aktı dereler
Sel oldu her yeri yıktı dereler
Yeşiller yok oldu çöller çoğaldı

Tapusuz kimsesiz bölgedir diye
Hırsızlarda çalmak ilkedir diye
Kaçak binalara gölgedir diye
Orman yangınları küller çoğaldı

İthalini bile yaptık soğanın
Hayranları olduk halkı sağanın
Reis olsun diye oğlu ağanın
Köyler boşaltıldı iller çoğaldı

Mikdadî, gözümü açtım da baktım
İfrattan, tefritten kaçtım da baktım
İyiyi kötüden seçtim de baktım
Allah’a şükür ki güller çoğaldı

Şair Mikdat Bal