Ben sarp yamaçların hırçın çocuğu
Derdimi herkesten gizlerim anne.
Taşıyamaz korkak yürek bu tuğu
Acır, sol böğrümden sızlarım anne.
Sene elli iki, başladı dâvâ
Öyle sanırdım ki pabuç bedava
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
