(Çok sevdiğim liseli vefasıza)
İnanıp peşinden şevkle koştuğum,
Aşk denilen nesne yalanmış anne.
Gözlerine bakıp sarhoş olduğum,
O güzel hayali serapmış anne.
Bilmedim başıma gelecek yası,
Kırıldı elimde kaderin tası,
Kalbinden tuttuğu sevda aynası,
Her genci soktuğu dolapmış anne.
Ağlayıp peşinden çılgın olduğum,
Günesi görmeden hemen solduğum,
Aylarca ardından yaşlar döktüğüm,
İnan çok zehirli yılanmış anne.
Meğer aptalmışım,dolu bardağı,
Hayat bağışlayan sandım dudağı,
Peşime düşerek aşk aradığı,
Kendi ruhunda da hüsranmış anne.
(Gümüşhane, 07.04.1964)
Habip Ata GiresunluKayıt Tarihi : 17.2.2009 02:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Habip Ata Giresunlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/17/a-n-n-e-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!