A n kısa y a l a n...

.

ölümlü her şeyin ardından konuşmalar.
kimse istemese de kendine beğeneceği bir ölüm düşünür ve hazırlar
kafasında ideal sevgiliye benzer oluşturduğu kadın imajı gibi. An
sürekli taze tutar bunu, ta ki umutsuzluk çökene kadar. şair kalemsiz bile
kalabilir ama umutsuz kalamaz, yalan olsa da bir çok şey gibi umudu da anlar. olmayacak için ilham verende, güzellik barış üretende o dur.
unutturmaz bunları insalığa.

şairlere yalancı diyen yığınların, düş kurmadan bi haber oluşlarına
direk parmak sokmak, parmaktan geçtik kürdan sokmak. parmakta
olmazsa çomak takılacağız.

.taş

hüvvel baki sonlar
ne çalar bilinmez
ıssız kar’anlıkta şimdi

.deniz ölümleri

denize düşenin
karanlıktan önce
topladığı akşam yıldızları

rüzgar sürüyor
teninize tenini
bırakın ağ’lasın
suyun akışına yaslanın
denizde ölen utanma’sın

.doğum

sayıcılar adına say’dık
derin kazdık
uçsuz bucaksız yazdık
yalancıydık evet

.şairler

dilimizde siyasi naralar
bize bulaşmadı
olsa olsalar da
sevgiliden kopan mektup izleri
türküdür
dizlerinden düşen çocuk sesi
senden kalan hatıra
yüzündeki gülümsemesi
hepsi şiir’dir belki

.çocuğa ad

sana doğurdum
adı gün ol’sun

.gelecek

sarılıp sancılarıyla
bırakmayacak
kim düşmez ayakları dibine
kapamaz gözlerini öpünce
bıraktık seni sus kapılarına
dışarı kap’an
kendine daralma

.çöküş

anlamıyorlar
dünya yalnızlığı
tek kal’mışlığım

.uyur bebek

servi düşer geceye
gece kendinden geçer
sessizliğin iç’inde

.ninni

uyu bebek
uyku anne
uyku ba’ba bu gece

.adam ve kadın

yalpalayıp tökezler
düşe kalkar
aşk’la büyür
yenildikçe çözülür

.düğüm

sus ortasında görülür
yakasında beyaz karan’fil
ömür düğündür

.gece

yaklaş biraz
sığ’amadım

.kesim

çocuğa kesilir
bilinmeden zaman
an kısa yal’an.

24 08 2005

.