A. Muhip Dıranas'a Mektup Şiiri - Suat U ...

Teni buğdaysı diyorsun başak gibi boyu
Ahmet ağabey bahsettiğin kadın yoksa bu mu
Bir kadın taşındı ki, afyonlu mahalleye
Kurduğum hayaldi düştü gözlerime

Yok böyle bir şey ne yazsan anlatılmaz
Haklıymışsın üstat ne yazmışsan hepsi az
Ki, olmasa kadın olmazdı gönüllerde aşk
Fahriye abla bu olsa bu kadar olur ancak

Güneşi bilirdim bir, bir de susuzluk yakan
Allak bullak oldum inan idollerim tarumar
Duruşu sanki melekte gözleri ahu ceylan
Bilmezdim üstat hiç kadın böyle mi yakar

Senin düşlerin etekler ve açık saçık şarkılardan
Dem vuruyorsun üstat çapkın hatıralardan
Ben de günahsız düşler kurardım düne kadar
Şeytan sofra kuruyor artık, estikçe rüzgâr

Ay, yıldız, güneş ne varsa çalmış gökten
Günah var da, insan kurtulamaz nefsinden
Koynunda iki yıldız gerdanı nispet aya
Gelip gider hayali zihnimden avucuma

Değişmez diyorsun hatıralar zamanla, doğru
Bu neyin sureti yoksa zamanın bir oyunu mu
O vakitlerden gelmiş gibi şuh ve gizemli
Ben mi oradayım yoksa zaman mı geri geldi

Kısacık etekleri dans ederken rüzgarla
Seyrettikçe doyumsuz bir haz verir insana
Bir haz ki, canlanıyor buram buram hatıra
Itırlı pencerede, sarmaşıklı balkonda

Saçlarından söylersin rengini anlatmadan
Belki de anlattın da, silindi son mısradan
Çok üzülmüşsün belli gittiğine buradan
Niye çalmadın onu Erzincanlı adamdan

Kömür kokusu yok artık afyonlu mahallede
Yok artık kutu evler akasyalı bahçede
Değişen zamanlarda değişmeyen bir şey var
Bizim gibi adamlar bir de çapkın komşular

Ahmet Muhip ağabey sözün bittiği yerdeyim
Sen orada rahat ol ben burada nöbetteyim
Bir vehm ile kaçtıkça ele avuca gelen
Çok vefasız geçer bu baygın mahalleden

İstanbul...