a Mes'uliyet Şiiri - Mustafa Erol

Mes'uliyet (Değerler Eğitimi Şiirleri)

Neme lâzım demek yoktur,kitabımda.
Ağrı Dağından ağırdır mes’uliyetim.
Kimi kelimeler düğümlenir ağzımda.
Kısaca; kabahat benim, suç benim.

Savaş meydanı; hava,deniz ve karalar.
Dünyadaki savaşlarda kanayan yaralar.
Ciğerimi dağlar,gönlümü yaralar.
Kısaca; kabahat benim, suç benim.

Ben varım, hıçkırıklarında çocukların.
Sebebiyim,mikrop yuvası sokakların.
Kötü olacaksa şayet, bugünden yarın.
Biliyorum; kabahat benim, suç benim.

Yoksa çocuklarımızda,onurlu bir duruş.
Hırsızlık,gasp sebbebiyse,üç kuruş.
Sabîlere kadar inmişse bir de fuhuş,
Bilin ki; kabahat benim,suç benim.

Yürekler mahrumsa; imandan,dinden.
Kararmışsa kalpler,nefret ve kinden,
Mahvoluyorsa neslim,esrardan,eroinden.
Bilin ki; kabahat benim,suç benim.

Söylemeye varmaz,bir türlü dilim.
Ebeveynler mazlum,evlâtsa zalim.
Faydam yoksa,ne çıkar olsam âlim.
Bilin ki; kabahat benim,suç benim.

Kabahat benim diyorum,ben kimim?
Ben ana,ben baba,ben öğretmenim.
Ve de ben; idareciyim,yönetenim.
Kısaca; kabahat benim,suç benim.

Sorumluyum,suçluyum demezsek eğer,
Herkes ben derse,yaşamaya değer.
Kabahatlidir,yarınları katili büyükler.
Hatırlatmak için,bilirim görev benim.

Manavgat /Antalya
Mustafa EROL