a-Memleket özlemi Şiiri - Mikdat Bal

Memleket özlemiyle yüreğimiz kanıyor
Böyle muzmin dertleri size dilemiyoruz
Sılada kalanımız bizi mutlu sanıyor!
Keşke öyle olsaydı huzur bulamıyoruz!

İşlerin sarpa sarar ne etsen de olmuyor
Bırakıp gitsen bile çocukların gelmiyor
Gurbetçiyi kınayan gerçekleri bilmiyor
Buralara kök saldık dönüp gelemiyoruz!

Bir değil iki değil dertler yığılıverir
Babalar terk edince yuva dağılıverir
Kökler kurur o halde çınar eğiliverir
İçimize kurt düşer zinhar gülemiyoruz!

Memleketi yad edip hasretiyle yanarız!
Bazen volkan gibiyiz bazen iki pınarız
Dilde zikir gibidir gece gündüz anarız
Onu hafızamızdan asla silemiyoruz

Der Mikdadî meraktan derde düşer başımız
Aynı hissiyattadır her bir vatandaşımız
Bunda hiç farkı olmaz ayıkı ayyaşımız!
Kısacası burada mutlu olamıyoruz!

Şair Mikdat Bal