a-Mazlumun feryadı! Şiiri - Mikdat Bal

İnsanlara ait dünyamız vardı
Burası dünyaysa insanlık nerde?
Gönül evreninde hülyamız vardı
Yeterdi bu dünya namerde, merde?

Hortlak mıyız bilmem yaşıyor muyuz?
İnsanlıktan bir şey taşıyor muyuz?
Dünyada mıyız biz, şaşıyor muyuz?
Cehennem yaşanır artık bu yerde?

Tatlı dil kalmadı hor oldu sözler
Ancak maske saydam göründü yüzler
Kulaklar duymuyor görmüyor gözler
Diller lal gözlere inmiştir perde!

Denizde boğulur küçük bebekler
Kalkıp da şovunu yapar köpekler
Dünya bundan acı daha ne bekler
Bigane kalmışız en büyük derde!

Yığın, yığın dertler bitmez bu acı
Kopsun şu kıyamet herkes duacı
İnsanı katleden çıkmış doğacı
En büyük ödülü alıyor bir de!

Mazlumun feryadı titretir arşı
Ne ses ne seda var, şu zulme karşı
Atarlar nutuğu, okurlar marşı
Gönülde vicdan yok, akıl yok serde!

Menfaat eksenli, dostluklar yalan
Yüzde bir bulunmaz samimi olan
Yine de yok bundan bir ibret alan!
Kimi çamur kimi tepinir kirde!

Mikdadi doluyum yazarım böyle
Yalan mı sözlerim hadi sen söyle
Yanlışım var ise itiraz eyle
Ne yazık ki hayrı ararız şerde!
...................Hakiki adalet ancak Mahşerde

Ozan Mikdadi