A- Lâl olup gidersin! Şiiri - Mikdat Bal

Lâl olup gidersin!

Hasret mangalında yanarsan eğer
Kül olup gidersin kömür, köz kalmaz!
Savrulup bir daha konarsan eğer
Zül olup gidersin cevher, öz kalmaz!

Ne yolcu sayılır ne de bir hancı
Yegane sırdaşın çektiğin sancı
Uğradığın her yer sana yabancı
Lâl olup gidersin kavil, söz kalmaz!

Dalında bir gonca açmamış gülken
Gizemli deryaya açmışsan yelken
Kastında istikbal, ardında ülken
Yol olup gidersin eser, iz kalmaz!

Kederi kadere bağlarsın hani
Böylece teselli sağlarsın hani
Mecranda kıvrılıp çağlarsın hani
Sel olup gidersin coşku, haz kalmaz!

Bırakıp dükkanı, büfeni bile
Gurbet kabul etmez cifeni bile
Çok görürler sana kefeni bile
Çul olup gidersin yama, bez kalmaz!

Mikdadi hasretsin yakınlarına!
Kasavet doldurdun çıkınlarına
Selam gönder köyün sakinlerine
El olup gidersin eda, naz kalmaz!

Şair Mikdat Bal