A l ö m r ü m ü s e y r e y l e

Neresinden başlanır bilmiyorum
Anlatmaya
Başını ellleri arasına almış bir adam
Gözleriyle yolcularken uzakların türküsünü
Yağmur inadına yağarken akşamın avlusuna
Üşümek tensel bir tepki olarak kalabilseydi keşke
Kucak dolusu sıcaklık taşısaydın sen
Boranına lodosuna içimin.

Klişe bir ayrılığın
Gölgesine düşen yasak kadınları unut
Kendi başka adı başka sevgileri tüketirken zaman
Soğuk bir akşamda törpüleme umutlarını
Penelopenin gergefine düşse ne olur yüzün
Kırdığın her aynada çoğalırken sensizlik
İyileşemeyen bir yara gibi kanayacağım nasılsa
Elini her defasın da hissetmese de sol göğsün
Adını bilecek herkes sendeki yerimin

Bu zeytuni sitemin
En ortasın da sönen yangın mı üşütüyor içimi
Sensizlik bir kor gibi dururken avuçlarımda
İki ayrı mezar gibi kazıldık toprağına sevdanın
Bunca imkansızken aşk
En olmaz olurların yakamız da iki eli
İşlenmemiş suçların sorgularındayız iki gözüm
Al ömrümü seyreyle