Zaman acımasız bizi yeniyor,
Umut ışıklarım birbir sönüyor,
Yokluğun üzüyor başım dönüyor,
Sensiz yaşamaya alışmalıyım.
Ölümün aslında zulümden beter,
Varlığın hasretle burnumda tüter,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla