Her canlı ölümü tadacakmış.!
Ne zaman?
Vadesi geldiğinde.
Yok’ ya..!
Ciddimisin?
Peki, ben neden, vadesiz öldüm.?
Azrail’mi çoğaldı.?
Tövbe haşa.
Yada kuralımı değişti can çekşmenin.
Demekki..!
Haberim yok afedersin..
Bir deli nin, günlüğü olmuş, sanki hayat.
Ne çıkarsa, yani bahtına..
Belkide bir vicdan yarılmasıdır,sebebim.
Kim’mi diye sorma sakın.
Kahpeliklerin hiç adresi olmamıştır.
Ezelden beri,böyle gelir,bırak gitsin.
Namerttir karışan.
Karışmıyorum artık.
Susmasamda,
Ruhban hayatı yaşıyorum,ellere inat.
Kimi kimden sorarsın?
Yabancısı, herkes kendi, kendinin..
Uyuyan hayallerle,
Umutsuzca, çaresizce.
Yazık..
(K endi özüm,Kendi sözüm)
Ahmet KILIÇ www.ahmetkilic.com
http://uyeler.antoloji.com/ahmet-kilic-1/
Ahmet KılıçKayıt Tarihi : 11.8.2013 02:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!