'a Kaybettik Ellerimizi... Şiiri - Yo ...

Bir masa, üzerinde iki çay bardağı, şiirler dökülmüş, masa ıslak,
Bir yanda bir kadın, seven, fakat sevilmeyi beceremiyen,
Karşısında bir adam; gözlerini kaybetmiş kadının gözlerinde,
Elleri değiyor birbirine, bir napoliten şarkı sesi geliyor derinden
Ve son sevgi kırıntıları dökülürken ısınan ellerinden
Bir ümitle kalkıyorlar yerlerinden,
O sevgi kırıntılarını toplayıp
Elele gidecekler...Heyhat! Elleri kayıp...


bir zaman önce ......sabah uyandığımda her gün mutlaka bir şiirinizi okuyordum ....şiir manyağı gibi
ya o kadar örtüşüyorki benim duygularımla yazdıklarınız....sonra ara verdim....
bu şiirden sonra korkarım yine hastalığım musallat olacak......bu ne kadar güzel bir şiir
eski siyah beyaz türk filimlerinden çıkmış bir kaç kare ....çok güzeldi üstad...çok..
müzeyyen başkır

Ünal Bey maalesef sevgiyi ve insanlığı katleden okadar olumsuz şey varki günümüzde bazen bunları aşıpda rahatlamak asla mümükün olmıyacak diye düşünüyor insan kaleminize sağlık
Mesut Özbek

ÇOK ETKİLENDİM İNANIN MÜKEMMEL DİZELER...DİYECEK SÖZ BULAMIYORUM TAM PUANIMLA SİZİ DESTEKLİYORUM

ÜSTADIM ÇOK ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM KALEMİN SUSMASIN TEBRİKLER.

k u t l a r ı m