Ne olurdu hiç kurumasaydı yolumuzun üzerindeki sevgi ağaçları,
Her bahar erguvanlar açsaydı, el ele yürürken gözlerimizde,
Ne olurdu hep yağsaydı o Nisan yağmurları,
Umut damlaları ıslatsaydı saçlarımızı,
Özgürlüğü koklasaydık ıslanan topraktan doya doya
Ve huzur solusaydık gökyüzünün o sonsuz mavisinden.
Umut, özgürlük ve huzur da olsaydı sevgini yaşattığım o kutsal yerimde;
Yüreği ağzında bir çocuk
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Devamını Oku
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Müthiş etkileyici bir final ile bir hikayenin sonu ya da yeniden başlangıcı...
Belki tüm şiir içinde ya da özellikle final bölümünde 'ellerinden' hiç söz edilmeseydi (nasıl olurdu) ...
Ama çok güzel ve çok etkileyici ..
Kutluyorum sayın Ünal Beşkese , saygı ile ...
Duygu selinde boğdun beni yine dostum.Kutlarım.
Dinmez Er / Çeşme /
Palette renkler karışmış, fırça yolunu şaşırmış, tablo perişan.
O ağlayan kadının gözyaşları neden kırmızı?
Bu ne muhteşem bir ifade ? Bu şiiri bir kaç kez daha okumalıyım.
Tebrik ve teşekkürlerimle Ünal Bey...
Gözlerimiz mi yanlış görüyor, yoksa üşüyen ellerimizde mi günah?
Keşke,ellerin yine sıcak olsaydı ellerimde...Âhh...
Ünal hocam çok güzeldi çokk ahhh dedirtti.Kutlarım +ant.+10
çok güzel bir anlatım...çok samimi yürekten dizeler...yüreğinize,ellerinize sağlık hocam.kaleminiz daim olsun.saygılarımla..
Çok kıymetli Ünal abim, yine harika dizeler duygularınızdan bir nehir gibi akmış, yüce bir dağın yamacından akar gibi. Kutlarım duygularınızı ve sizi. Tam puan derken saygım ve sevgilerimle kalın.
Ruhi HATUNOĞLU
Kaleminizdeki ve yüreğinizdeki umut ışığı sönmesin,kutlarım efendim,saygılar.
Bir masa, üzerinde iki çay bardağı, şiirler dökülmüş, masa ıslak,
Bir yanda bir kadın, seven, fakat sevilmeyi beceremiyen,
Karşısında bir adam; gözlerini kaybetmiş kadının gözlerinde,
Elleri değiyor birbirine, bir napoliten şarkı sesi geliyor derinden
Ve son sevgi kırıntıları dökülürken ısınan ellerinden
Bir ümitle kalkıyorlar yerlerinden,
O sevgi kırıntılarını toplayıp
Elele gidecekler...Heyhat! Elleri kayıp...
NE YAZIK!...
MUHTEŞEM BİR ŞİİR DİLİ.KUTLARIM TAM PUANIMLA GÖNÜLDEN
Naime ÖZEREN
çok güzel bir anlatım...çok samimi yürekten dizeler...yüreğinize,ellerinize sağlık...
KALEMİNİZ DAİM OLSUN
Bu şiir ile ilgili 135 tane yorum bulunmakta