a-Kalmadı gönüllerde Şiiri - Mikdat Bal

Kalmadı gönüllerde vicdandan bir kırıntı
İnsan diye görünen, bir kalıptır öz değil
Kalbleri taş kesilen, güler yüzlü göründü
O gülüş sahte gülüş, bir maskedir yüz değil

Feryat ayyuka çıktı gök kubbede çınlıyor
Canavarlaşan insan zevki için dinliyor
Ne yardıma koşuyor ne de zulmü önlüyor!
Dünyanın son demidir zemheridir güz değil

İyilikten ne varsa öldü bütün duygular
Daraldı müsammaha, kaldırıldı saygılar
Güzel sözler der ama hep zıddını uygular
Münafığın verdiği, boş vaattir söz değil

Kene, sülük, hortumcu, yetim malını çalan
Haset, nefret öfke, kin, iftira, hile yalan
Kurulur içte dışta türlü desise plan
Bu devirde yaşamak bir azaptır haz değil

Çatlayıncaya kadar yer de şükrünü bilmez
Aylarca görmese de komşu aklına gelmez
Elbette mutsuz olur böyle bir toplum gülmez
Merhametsiz çok gaddar bu görüntü poz değil

Şair Mikdat Bal