Saatler geçti gitti, hayallere daldılar,
Aşkın has bahçesine, nasıl hayran kaldılar,
Ne kahvaltı yapıldı, ne 'acıktık' dediler,
Aslında her nefeste, aşk meyvesi yediler.
Hâl bu minvâl üzreydi, sessizlik demlenmişti,
Hissiyatın bir kısmı, şimdilik gemlenmişti,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü