A(k) normalleşme

Bir tarafta mobili, bir tarafta tekmili
Böyleymiş mahkemenin, ak partice temsili
Teröriste mobilden, tekmilinden askere
Gariplik var bu işte, sizce öyle değil mi?

Çiçeklerle karşıla, incinmesin eşkıya
Uyduruktan yargıla, serbest kalsın eşkıya
Bir de zafer sembolü, göstererek dünyaya
Davul zurna şenlikle, tören yapsın eşkıya

Siper edip canını, İti dağda boğanı
Zifirden gecesine, güneş gibi doğanı
Paşasından erine, suçlu göster aleme
Kara bahtlı milletin, yüzlerini ağanı

Ben bu filmi önceden, yine görmüş gibiyim
Hafızamda dün gibi, sıcak tuttum bilirim.
Çuval geçti başına, Türkmen eli, Irak’ta
Gözdağıydı milletin, askerine bilirim

Senaryo burdan değil, taa öteki yakadan
Yeşilçam hafif kalır, menşeği Holivuttan
Akıldane çok gülen, Nurdan düzen kurduran
Recisör aklı kara, başrol bizim saf oğlan.

Dediler; taşı bağla, askerlere gözaltı
Serbest bırak itleri, ruhen yık sen onları
Başka biri olaydı, hiç yer miydi bu haltı
Yumurtladı baş oğlan, “normalleşmekmiş” adı

Normalin buysa senin, anormaldir tercihim
İzan diyen başyakan, göster ben de göreyim
İzan diye köpür sen, Mizan var bak diyeyim
Ben senin izan kere, izanını seveyim! ! !

Mehmet Ayhan Günaydın
27 Şubat 2010
Ankara

Not: Olanlara öfkesi kabarıp şiiri öyle okuyan son kıtanın son kelimesinin ilk üç harfini dilediğince çevirip öyle okuma serbestisine sahiptir!