a-İstismarcı! Şiiri - Mikdat Bal

İstidadına göre insanlar b a ğ kurarlar
Menfaat mihverinde, karınca kaderince
İstismar edilecek bir avanak ararlar!
Tepesine çökerler bir menfaat görünce

Şahsî çıkar uğruna görünüşte severler
Menfaat ekseninde methederler överler
Karşılıklı olarak havanda s u döverler!
Sohbetleri hoş olur hepsi yerli yerince

Göremezsin maskeden onun gerçek yüzünü
Tatlı, tatlı konuşur ballandırır sözünü
Kendin gibi sanırsın bilemezsin özünü
Hali tavrı acayip, görünüşü şirince!

Çıkar mevzu bahisse kaygılı davranırlar
Ne çok kırılgan ne de duygulu davranırlar
Birbirlerine karşı saygılı davranırlar
Samimiyet son bulur çıkar sona erince

Menfaat bittiğinde dostluk işe yaramaz
Böyle dostluk çakmadır gönülleri saramaz!
Bozuşur hemencecik bir bahane aramaz!
Halleri tiksinilir, birbirine girince!

Der Mikdadi yolunu senden bulmayı bilir
Zeytinyağı misali üstte kalmayı bilir!
Sözlüğünde vermek yok yalnız almayı bilir
Ondan kötüsü olmaz bir kere boş verince!

Ozan Mikdadi