Baba zevkine erip. bu güne de vararak,
İlk evlata kavuşup, kollarıma alarak;
Doğumuyla ilk evlat sevincini veren tek,
Mutluluğun sembolü sen ey nazlı can bebek.
Bu ne güzellik Rabbim sevinçten uçuyorum.
Ben onunla en güzel sevinci yaşıyorum.
Hasretinle hüznünle sen benim tomurcuğum.
Seni gönül kutumda hiç soldurmayacağım.
Mutluluk müjdecisi, özlemimiz kayboldu.
Aramıza hoş gelen ilk bebeğimiz oldu.
Ak saçlı bey babamın benden olan torunu.
Herkes bağrına bastı çok ta sevdiler onu.
Sen melike, sen melek, sen ece’sin Hatice.
Bahtın hep açık olsun yaşadığın müddetçe.
halil müftüoğlu
12.08.1968 (karasu pazarında sergide)
Halil MüftüoğluKayıt Tarihi : 10.8.2013 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk baba oluşumu tastikleyen kızımın doğum gününden dört gün sonra yazdığım uzun zamandan beri arayıpta bulamadığım bu şiirim ne yazık ki ilk şiir kitabım'' Sonbahar Rüzları'' nda yerini alamadı. İnşallah ikinci şiir kitabımda yerini alacaktır.
Her sabah doğan güneşimsin
Beni ısıtan aydınlatan
Ölünceye dek tutunacağım dalım
İçime çekip vermediğim nefesimsin… saygılarımla.
Çok heyanlı duygularmı demeli yoksa güzel bir nostaljik duygularmı demeli...
Her neyse önemli olan mutlu olabilmek...
Bunu başarabildiğimiz sürece hayat bizim için daha bir anlamlı olur..tıpkı dörtlüklerinizdeki gibi...........
..Saygılarımı sunuyorum
TÜM YORUMLAR (42)