a-İçki müptelası! Şiiri - Mikdat Bal

Akıl gibi nimetle donanmıştır velâkin!
Onu yok etmek için içip, içip de sızar!
Acayip olan şu ki: inanmıştır velâkin!
Nefsine esir olup yoldan çıkıp da azar!

Dost sandığı zatlarla gider kafayı çeker
Evine döndüğünde her şeyi kırıp döker!
Bunun neticesinde sosyal hayatı çöker!
K ö t ü alışkanlıklar istikrarını b o z a r!

Uzak durmak gerekir denemek de zarardır
Akla ziyan bir iştir, hem yanlış bir karardır
O merete sığınmak, gerçeklerden firardır!
Sıkıntıdan sorundan sorumsuz o l a n uzar!

İçkiden sonra gelir afyon, kokain tiner!
Bir kere bulaştın mı artık tepene biner!
Uzak durup onlarla bulaşmamaktır hüner
Haşir neşir olanlar kendine çukur kazar!

“Çoğu sarhoşluk veren şeyin azı da haram”
Hemen sonlandırmalı anlaşıldıysa meram
Aksine t ü m yaşamın dram, üstüne dram!
Hayatı a l t ü s t, olan kendi nefsine kızar!

Mikdadi der ki dinen uyarılar p e k serttir!
Tövbe et, kararlı ol sözünü tutan merttir
İçkiden deva olmaz zaten kendisi derttir
Melun şeytan insana böyle reçete yazar!

Ozan Mikdadi