Bir huzur eviydi gördüğüm bina
Balkonundan biri “gel” deyiverdi
Bakışları biraz dokundu bana
Gelmezsen orada “kal” deyiverdi
Merakım celbetti yanına vardım
Düşündüm ki belki istiyor yardım
Kim bilir başıma ne bela sardım
Elini uzattı “al” deyiverdi
“Hanımım sağ iken iyiydi halim
Miras ayağına dağıldı malım
Oğullar vefasız gelinler zalim
Bana da göründü “yol” deyiverdi
Evlatlar kandırıp soydular beni
Gelinlerim bunak saydılar beni
Sonra da buraya koydular beni
Onlar bana artık “öl” deyiverdi
Ne gelenim vardır ne de soranım
Dışım şen şakraksa içten viranım
Hasretle, hüzünle geçer her anım
Kader bana keder “dol” deyiverdi”
Mikdadi kalmadı artık sadâkat
Defterin dürülür bitince takat
Ayrılırken yalnız bakıştık, fakat
İyi ki tanıştık “Bal” deyiverdi
Şair Mikdat Bal
Kayıt Tarihi : 1.12.2022 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mevzuyu çok güzel kaleme dökmüşsünüz Mikdat bey kardeşim. Maşaallah, barekallah.
TÜM YORUMLAR (1)