a-Haylaz koca’ya mektup Şiiri - Mikdat Bal

Ayşe’yi, Fatma’yı küçük Sinan’ı
Üç tane çocuğu bir de ananı
Acıyorum seni adam sananı
Bırakıp da gittin aramıyorsun,
Açtığın yarayı saramıyorsun!

Komşular ne gelip ne gidiyorlar
Yazık sana onlar adam diyorlar
Hiç demezsin bunlar ne ediyorlar!
Buna da mı kafa yoramıyorsun,
Bir türlü evine varamıyorsun!

Başı boş sorumsuz dolaşıyorsun
İstediğin yere ulaşıyorsun
Onunla bununla dalaşıyorsun
Sana rahat batmış duramyorsun,
Hayırlı bir işe yaramıyorsun!

Kendine faydan yok zarardan gayri
Haylazın kimseye olur mu hayrı
Sorsalar evliyiz yaşarız ayrı
Bir gece kapıma vuramıyorsun,
Anahtarın mı yok giremiyorsun!

Odun kömür bitti ev de soğudu
Ayşe’den sorarsan yattı uyudu
Fatma da iyidir o da büyüdü
Onu da okula veremiyorsun,
Dünyanın halini göremiyorsun!

Üç dörtgün den beri gözüm seğirir
Sinan hastalandı karnı ağırır
Annen de oda’da beni çağırır
Arayıp halini soramıyorsun,
Ne olmuş irtibat kuramıyorsun!

Sen gideli beri çok şeyler olmuş!
Bırakıp giderdim babam da ölmüş
Küçük kardeşim de askerden gelmiş
Ev işgal altında giremiyorsun,
Kapı kilidini kıramıyorsun!

Tekrar evlenirdim günahtır haşa
Ya geri gel, ya da beni gel boşa
Kendi hayatını sonra git yaşa
Madem bu gemiyi süremiyorsun,
Terk et! Sen hakkını veremiyorsun!

Şair Mikdat Bal