A/h1n1 Şiiri - Hilal Erboyacı

bir tutkudur yaşam /kanayan ellerimizde

sımsıkı tuttuğumuz /afacan bir küheylan
dağları yıksa da ’of! ’larımız

soluğundan bin kıvılcım çıksa da/gül tenimizi yakan
’olsun! ’

yaşamak en büyük tutkumuz/damarlarımızdan akan

dağbaşlarında kol gezer korku/nefes aldığımız havada kan

ensemizde iki diş izi/tünemiş habersiz akşamdan
bir illetin elinde insanlık nâçâr

temizdi ellerimiz /yunmasa da altın taslarda her zaman

her dem bir rüzgar mı eser/ savrulur beşer

her dem adı başka bir söylenti çıkar
’olsun! ’

canı canandan sormalı ki/kıyamaz gün gibi âyân

nâdân susmalı ki/şaha kalksın küheylân
’dur! ’demeli bu ’ah! ’larla inleyen gidişe

nehir akışına yol bulmalı ki /dursun bu heyelân

görevimiz yaşamak /değilse etmeyiz kadere isyân

azîzsin/şikayet etsek de/geçilmez senden ey can