&& Gurbet Çocukları.! && Şiiri - Yorumlar

Gurbet ve gurbete düşen yüreklerin canların derdi bu... Bir lokma ekmek uğruna çıkılan gurbet yolculuğu, el kapısında görülen ikinci sınıf muamele, dil bilmeme, farklı kültürler çatışması ve hor görülme... Hepsi bir kenara belkide en zora gidilen o hor görülme, küçük görülmedir...
Üstüne üstelik yetişen nesile kendi öz kültürünü öğretememe ve çocukların o yoz kültürde yitip gitmesi cabası...
Acı bir gerçeğin Kardeşimin kaleminden yansıması oldukça içli ve bir o kadar yürek burkuntusuydu...
Güzel şiirini kutluyorum Mücahit Bey... Selam ve Saygılarla...++

Yine şiirdeyim..

Değerli Kardeşimi ve şiirini bir kez daha kutlarım..

'Şimdi 'deşmeyelim birbirimizin yarasını' Mahmut Bey... 'Gözden uzaksan, gönülden de uzaksın' bu hayatta!
O çocuklarla yaşadım ben 6 koca yıl... O çocukları, Alman çocukları ile aynı seviyeye çıkarmak, aynı güveni, aynı değeri vermek için didindim, kendi çapımda...
'Dışlanmanın' ne demek olduğunu çok iyi bilirim... Sonderschule denen 'modern tecrit okullarının' ne olduğunu da... Kendi 'zeka fukaralarını' koruyup kollarlarken, en ufak sorunda Türk Çocuklarının o okullara yollanmak istendiklerini de bilirim...

Gurbet zordur... Hele 'vatanının dışındaki gurbet' daha bir zordur...
Oralara götürsen ayrı bir dert, geride bıraksan ayrı bir derttir çocuklarımız... Birinde yabancı kültürle bağdaşamamak, ötelenmek, itilip kakılmak sorun; diğerinde, 'yetim kalmaları' apayrı bir sorun...
Olan, daha çok çocuklarımıza oldu, maalesef...

Şiirinizi, hisseden şahsınızı içtenlikle kutlarım... '

Gurbetlik zor, bi tarafım hep gUrbette olduğu için anlıyorum oradaki yaşam savaşını diyeyim, Allah kolaylık versin, anlamlıydı şiir canı gönülden kutlarım saygılar...

Olayların tam da göbeğinden yükselen bir haykırış insanın kendi memleketi gibisi yoktur kendi ülkesinde bile doğduğu topraklardan uzakta ekmek peşinde koşan hasretlik çeken insanlar varken başka ülkelerde üç kuruş için hayatlarını feda eden insanlara ne denir bilemiyorum sanırım şairin dediği denir. En kısa zamanda daha iyi şartlarda memleketimizde yaşamak nasip olsun inşallah. Güzel şiiri ve Mahmut Mücahit kardeşimi tebrik ediyorum. Acı gerçekler karşısında yüreğim eridi kaleminize yüreğinize sağlık kardeşim.

maalesef hayat zor... gurbet olmadan olmuyor bazen... duyarlı, duygulu şiirdi, tebrikler

Sizi anlayorum değerli şairim gurbetlik zor evet hele birde örf ve adetlerinin farklı olduğu bir toplumda çocuk yetiştirmek onları terbiye etmek zor mesele,Anne ve babasızlığı çocuklar çekiyorda ya o çalışan ebebeyinlerte ne demeli ya gözünden ya midesinden,kısaca sağlığında olan onca çalışan ,evet hayat devam ediyor herşeye rağmen ama hep bekleriz acaba bir gün memlekete dönermiyim,hiç yaşanmamış bir gün yaşarmıyım umudu bizi ayakta tutuyor şiiri ve duyarlı şairim mahmut beyi en kalbi duygularımla kutlarım..10 and

Gurbet elinde yüreğinizle birlikte omuzlarınızdan uçup giderken kuşlar sadece kader demeli ve öyle bakmalı o kuşların ardından...
Yeniden şiirde olmak güzeldi..
Bir kez daha kutlarım canı gönülden..
Saygılarımla..

duyarlı yüreğin susmasın ustam

Dünyayamı geldik yoksa biz erken.?
Yoksa yıllarmı kısaldı,dönelim derken.
Gözümüzün önünde gençlik giderken,
Vebalimizi çeken,garip çocuklar..!

/ Yüreğinize sağlık değerli hocam. Okurken içim burkuldu.Kaleminiz daim olsun.Saygı ve selamlarımı arz ederim.

Emperyalizmin en acımasız oyunlarından birisi de insanları eşya gibi kullanmaktır. 1963 yılında ilk kez Türk işçisi Avrupa yollarına çıktığında
katlı, yalılı, köşklü para babaları, devletten vergi kaçıran, vatanına ve ulusuna ihanet edenler onların fizik gücünden yararlanmak istediler ve Türk ulusunun kasıtlı olarak yoksul bırakılan insanları sömürülmek için yabancı ülkelere yollandı. Amaçları onların alın terinden, emeğinden nemalanmak onları uşak olarak en olumsuz işlerde kullanmaktı. Şayet ülkemizde gerçek anlamda toprak reformu yapılsaydı, devlet halkçılık politkası gereği halkın gerçekten yanında olsaydı, yapılması gereken kalkınma çalışmaları bizim ülkemizde yapılsaydı insanımız ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmeyecekti. Bir şairin gerçek duyarlılığını yansıttığı dizelerinizi gerçek anlamda okuyan ve yanıtlayan insanımız bile kalmadı bu ülkede. Teşekkürler ++