ey gönül, sen deccalı bırak, yüzünü iyilere dön
bırak denizin dibindeki yosunları kendi haline
sen ovaları seyret, kırları, yüce dağları
bil ki, evveli yok, ahiri yok senden sonranın
insan dediğin kendi hayatının temir yalupu değil midir ki zaten
börtü’nün, böceğin, kuş’un
ve hatta karıncanın bile duyacağı bir çığlıkla sen sev, a gönül
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Devamını Oku
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta