Ayrılık özgür toprağın yağmura hasretidir
Gün ışığından alıkoyar yıllanmış sevgiyi
Deminde kalmaz yüklü bulutlar savuşur
Taneler ıslak ıslak düşer kucağına aşkın
Asi rüzgarın önüne kattığı bir toz parçadır
İnsanoğlu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta