A Ğ A C A B A k Şiiri - Zeki Çelik

Üç yüz yıl,beş yüz yıl yaşayanlar var,
Betondan, harcından ediyorlar kar,
Kimi geniş, kısa, kimi uzun, dar,
Nice camilere direk ağaçlar.

Dağları kuşatmış farklı biçimde,
Gerekli oksijen onun içinde,
Her türlü işlenir sanat açında,
Sağlığın damarı yürek ağaçlar.

Hanenin çatısı, kapı, pencere,
Onunla ısınır toprak tencere,
Odunun özünde barınır çıra,
Kazma sapı, yaba, kürek ağaçlar.

Kürdan, kaşık,kepçe, tepside olur,
Kalıp çakan usta tahtayı bulur,
Serpin de oluşur, mahsul buluşur,
Kimi masa, sofra, tarak ağaçlar.

Teneşirde olur köylü yerinde,
Cesedi de saklar koymaz derinde,
Zeki çobanım der tutar elinde,
Kimi tabuttur son durak ağaçlar.

4-3-2014