A Funny State Of Mind And Body

Yaptığının, herhangi bir insanın yaptığı pazar yürüyüşünden farkı yoktu. O bunu,
sadece,
neredeyse her gün yapıyordu:

Ayakkabılarını giymeye:
montu giyili,
ve kulaklıkları kulağında
gelmişti.

Karanlık kiler odasında,
ayakkabılarını öfleye püfleye giydikten sonra,
Yine alarmı açmayı unuttuğunu fark etti:
‘Offf, sikeyim böyle işi’

Ayakkabılarını çıkarmadan merdiven boşluğunun altına yürüdü:
Altta duran alarm kutusunda;
en sağ üstteki düğmeye bastı.
Sessizce,
seken adımlarla,
evin dışına hızlıca atıldı

Ufak bir yüz gerilimiyle elleri,
ceplerini karıştırdı
Ve bir anda:
Bir şey aklına gelmiş gibibir tepki verip,
anahtarıyla kapıyı kitkitledi.

Yüzündeki gerilim yavaşca azaldı:
Ve kaldırıma doğru yürümeye
Başladı

Vardığında:

Ani gerilim döndü yüzüne..

Bu gergin yüz:
ilk gökyüzüne baktı:
Daha da gerildi sanki, gökyüzünde tek bir bulut yokmuşcasına
veufak bir Ah! ’lama:

Sokağın aşağısına doğru yürümeye başladı

Kaldırıma çıktığından beridir,
Gözlemliyordu adımlarını.
Bu yüzden ansızın gördü,
Adımlarının düzensiz yavaşlığını

Sokağın sonuna vardığında gerilmedi yüzü
Bir açıdan aksine:
Sabit kaldı

Daha da düşünceli hale büründü adımları
ve ilk
yavaş yavaş gözlerini kapattı:
1- kirpiklerini bu amansız rüzgara bıraktı

2- gözleri yavaş yavaş açıldı

3- biraz dolmuştu gözleri
göz kapaklarının ardında iken

Yüzünü:

‘önundeki geniş tarlaları ve
arka planda yükselen ormanları
ve tarlaların arasındaki patikaları’

tümünü tarayacak şekilde gözleriyle,
bilmem kaç!
D R’ce döndürdü

——

Derin!
Ama bir öncekine nazaran daha yavaşça:
Bir nefes çekti
ve sağa dönerken
ve parçalı bir şekilde
ve ıslık çala çala:
İçindeki alış-veriş sona erdi

İki adet ev gördü
İkisinin de önbahçesiyemyeşil
ve ayaklarında hissetti: (yavaşça başını eğdi
Sert taş tanelerini kaldırımlar sona ermişti)

Yüzü bir süre sabit kaldı
Bakışları yere çakılı
Başı dikleşti
Ve yüzü
yine gerildi

Bir süre

-- --

hareket
etmedi..

——

Gözlerini kapayarak hissetti,
Şiddetle çarpan yağmur damlalarını
Ufak bir uyuşma işgal etti,
Yüzünün her bir tarafını

Gözleri açıldı

Yavaşca:

İşaret parmağı dişlerinin arasına girdi
Ve oracıkta kaldı
Blop!:
Gerilimsiz bir gülümseme çehresinde

Yolun kıvrımsız deliğine yol aldı
Taayüzündeki ifade okunamayacak kadar boş bir hale geldiğinde
Bir anda

Hissetti

Ayaklarındaki
Ve bacakları içindeki ıslaklığı
Ve bir kez daha
Blop!

Farklı bir dünya:

Dalgaların sarıya boyandığı
Islak polen sarısı
İşgale yüz tutmuş bir denizden oluşan

Eksik bir rüzgar
Esmiyor eksik olduğu için

Görüyor sadece
Rüzgarı
Biri kintiyi
birikintileri

Aynı dünya
Üstünde bir el
Sadece okyanusları koca bir bulut gibi gölgeleyen

Daha yukarıda bir göz
Bir çift göz

Daha da yukarıda
Bir çehre

— —

-Şimdiyse bir dört yol ağzına bakan-
Uyandı:
Yüzündeki ifadeler kayıp
parça parça
Ve bütün kavşaklara teker teker baktı

Sağındaki en son hasatından epey süre geçmiş tarla ve beyazın tonlarının efendilik tasladığı bir orman parçasını ayıran sarı, kirli ve geçmişte yağmış yağmurların farklı derinlikte birikintiler bıraktığı toprak yola

— —

Saptı:

Amacına ulaşmış bir rahatlık
Tarladaki gömüyü gözlemliyor
İki adam

Sırayla

Kazmalarını vuruyor

Bir sır daha yeryüzüne çıkarken aldığı yolda
-başı ayaklarında-
-elleri başında-

— —

aklının ücra bir köşesinde:

Ardındaki izler
Önündeki sıra vinçler

Güneşin eşliğinde bütün gözleri yakıyor