A....................................... ...

Etrafımdaki insanlar
Hiç durmadan konuşuyor
Sözleriyle gönül yıkıyor
Bazen gözlerle neler neler yıkıyor

Dilinden çıkan kelimenin anlamı bilmiyor
Gönül yıkmayı oyun sanıyor umursamıyor
Gençlerin sol tarafı yosun tutmuş suya benziyor
Büyüğü küçüğe hürmet yerine nefse saygı duruyor

Konuşma kişiliği yansıtması yerine makamı biliyor
Ana babayı sadece çocuk getirme biliyor
Cennet yerine cehenneme hazırlıyor
Alınları secdeye değmeyi dillere ALLAH kelamı dolamıyor

Affetmeyi bilgisayar oyunu gibi tarif ediyor
Özürlü dilemek yerine üste çıkıyor kendini büyük görüyor
İtibarı sevgiyi cebindeki para ile almaya çalışıyor
Dünyaya zevk sefa için geldiğini sanıyor kulluğu bırakıyor

İbadeti yaşlığına sevk ediyor yarını düşünmüyor
Ölümü yokluğun ilk adımı varlığın sebebi zannetmiyor
Tövbe yerine zinkaf la yaşıyor gözleri haramdan beri gelmiyor
İnsanım diye ortalıkta geziyor üstünlüğü
İlim irfan yerine üzerindeki çulda sanıyor