A- Enikler! Şiiri - Mikdat Bal

Ne kadar birbirini yalasa da enikler
Aniden hırlaşırlar kemik yağlı olunca
Aradan aşırmaya çalışırken minikler
Büyükler naçar kalır boynu bağlı olunca

Bulundukları yeri batırırlar velakin,
Tutarsız halleriyle kudururlar velakin,
Bir masa etrafında otururlar velakin
Kavga gürültü bitmez sollu, sağlı olunca

Boyunları tasmalı ne fulardır ne yular
Okyanus ötesinden sahibi mesaj salar
Birden bire ansızın durup dururken dalar
Gündemi anlamazlar başka çağlı olunca

Kendileri bilmezler onları biri güder
İp kimin elindeyse onun peşinden gider
Sokaklara çıkmayı emir telakki eder
Şehre musallat olur dostu dağlı olunca

Çıkarı nispetince bağlı kalır kankaya
Hala gözü dışarda sahipken bir bankaya
Sazan balığı gibi kolay düşer tongaya
Zıpkından kurtulamaz önü ağlı olunca

Mikdadi der yazarken iki gözüm suludur
Daha diyecek çok var dağarcığım doludur
Böyledir bu enikler doyuranın kuludur
Türk’e Fransız kalır elin oğlu olunca

Şair Mikdat Bal