A- Elden başka ne gelir! Şiiri - Mikdat Bal

Şu gurbetin acısına irademin dışında
Pişe pişe alışmışım elden başka ne gelir!
Her dem iğne fıçısına ömrümün her yaşında
Düşe düşe alışmışım elden başka ne gelir!

Kader meçhul, bahtım kara, kimi vakit ağladım
Dert, keder, gam peşi sıra bazen kara bağladım
Gönül hicran, yürek yara, dağladıkça dağladım
Deşe deşe alışmışım elden başka ne gelir!

Gençliğimde coşamazken göle döndüm duruldum
Düzde rahat koşamazken yola düştüm yoruldum
Yokuşları aşamazken çöle doğru sürüldüm
Şişe şişe alışmışım elden başka ne gelir!

Yaşayarak mazim ile gün geçti kaygı ile
Tarihimi tazim ile yâd edip saygı ile
Engelleri azim ile inatçı duygu ile
Aşa aşa alışmışım elden başka ne gelir!

Başıma dert açtığımı cebrederek bedeni
Birçok şeyden geçtiğimi yeni anladım yeni
İnsanlardan kaçtığımı hiç yok iken nedeni
Şaşa şaşa alışmışım elden başka ne gelir!

Der Mikdadi hayat böyle insana kurar pusu
Bilmeyenler bilsin söyle nedir bunun doğrusu
Gizemini beyan eyle izhar et her hususu
Paşa paşa alışmışım elden başka ne gelir!

Şair Mikdat Bal