A düşkentin Kerimesi Şiiri - Hayrettin T ...

'o kendini biliyora'

Sen kayıp bir kayıptın ben tanınmış aşka ayıptım, düş şehrinde bir düştük
Hangi güle baksam senin bana açılmamış kızıllığın ötreşir

Yalnızlığın yakamozları vuruluşlarımıza umur olur kalakalırdık
Tutkular içinde bir iç tutku yakar tutuşurduk sevilere
Önce kendi sessizliğime sesli bir aşk tınısı olurdum
Le le lellilerde lal olurdu suskunluklarımız
Kayıp zamanların amanında ama olur görmezdik uzakları

sanki yakın ekiyorum, ekilmiş hasada hazır sevdamızda
Kurak esintiler dokunsa dudaklarına kıskanırdım
yel değirmeni olurdum yedi düvel eskiz sevişlerimle
kalakalırdım kalınması ve alınması urağan senli düş kentinde

Bilmezsin, anların ve anılmaların tiktaklarında sana akışan zamanımı
Bilemezsin sen orda çölünü kızıllaştırırken büyüyen “Antarktika” haldaşlığımı

Ve sen benim olacıksın diye bütün diyelerim kitap kitap
Kalemim yağmur özüyle ruhuna bitap bitap
Süzülen bir şelalenin zelal halinden suretin sulaşır
Yüreğimin yüz-yıllık beklentilerin bekri bir sevenper olurum
yalnızlıklarımın öz-eti... beni sana sunaklarken periler perlerini takarken
Ruhumun aynasında öze yansılar aşılayan aşiyan mürg-i dilin dilanıydım
Duymazsın,duyularımın duymadığı hazan hışırtılarında hışımlarımı

kuyruklu yıldızlar çiftleşiyor sensizliğimin galaksisinde
eyvah bu aşkın dahası dünyanın sonu!
Ay ağlıyor bu ayda sensizim diye tutulma ile güneş arasında
Ve ben
seni ekiyorum tüm büyük aşkların güzeller tohumuyla
Sen ……………….
Diye…….
Bendensin diye..
Yarın yağmur yağacak
Yarın aşkın yeşermesi yarin